Dokter S concludeerde het tijdens onze eerste afspraak al: de spermakwaliteit is heel slecht. Deze conclusie trok hij na een blik op de LUMC-uitslagen te werpen. Maar… hoe kan het dat wij hier niet van doordrongen waren? Dat het LUMC deze uitslag ter kennisgeving aanneemt? Niet de oorzaak verder analyseert? Niet ons duidelijk maakt dat de kans op zwangerschap wel erg klein is? Niet mijn lief dringend adviseert te stoppen met roken? Hoe kunnen ze bij het LUMC constateren dat er sprake is van een erg slechte spermakwaliteit en that’s it, hup, aan de slag met ICSI.
Na een grondige sperma-analyse (SCSA), en bloedonderzoek naar mijn eitjesvoorraad (AMH) blijkt de omvang van de schade. Het sperma is voor 48,1% gefragmenteerd (=zeer slecht), en de AMH-waarde is 0,16 (=zeer laag, dus richting overgang). Al was ik in december nog zwanger, het klinkt als een onmogelijke missie.
Afgelopen dagen is de moed me in de schoenen gezonken. Daar gaan we weer… En waarvoor…? Wat nou als we eerder waren begonnen in Düsseldorf? Bah. Het voelt als weggegooid jaar, een race tegen de klok, en onbegonnen werk.
IVF-meisje 